Logo
consigno, consignare, consignavi, consignatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= (fix a) seal; put on record; indicate precisely/establish; attest/authenticate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1consignoconsignamus
2consignasconsignatis
3consignatconsignant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconsignare
activeperfectconsignavisse
passivepresentconsignari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
consigna
consignate
future
PersonSingularPlural
2
consignato
consignatote
3
consignato
consignanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
consignare
consignamini
future
PersonSingularPlural
2
consignator
3
consignator
consignantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
consignatus
consignati
Gen.
consignati
consignatorum
Dat.
consignato
Acc.
consignatum
consignatos
Voc.
consignate
consignati
Abl.
consignato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
consignata
consignatae
Gen.
consignatae
consignatarum
Dat.
consignatae
Acc.
consignatam
consignatas
Voc.
consignata
consignatae
Abl.
consignata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
consignatum
consignata
Gen.
consignati
consignatorum
Dat.
consignato
Acc.
consignatum
consignata
Voc.
consignatum
consignata
Abl.
consignato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
consignandus
Gen.
consignandi
Dat.
consignando
Acc.
consignandum
Voc.
consignande
Abl.
consignando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
consignanda
Gen.
consignandae
Dat.
consignandae
Acc.
consignandam
Voc.
consignanda
Abl.
consignanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
consignandum
Gen.
consignandi
Dat.
consignando
Acc.
consignandum
Voc.
consignandum
Abl.
consignando

Supines

accusative: consignatum; ablative: consignatu

Examples

Loading examples…