Logo
conrepto, conreptare, conreptavi, conreptatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= creep;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conreptoconreptamus
2conreptasconreptatis
3conreptatconreptant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconreptare
activeperfectconreptavisse
passivepresentconreptari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conrepta
conreptate
future
PersonSingularPlural
2
conreptato
conreptatote
3
conreptato
conreptanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
conreptare
conreptamini
future
PersonSingularPlural
2
conreptator
3
conreptator
conreptantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conreptatus
conreptati
Gen.
conreptati
conreptatorum
Dat.
conreptato
Acc.
conreptatum
conreptatos
Voc.
conreptate
conreptati
Abl.
conreptato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conreptata
conreptatae
Gen.
conreptatae
conreptatarum
Dat.
conreptatae
Acc.
conreptatam
conreptatas
Voc.
conreptata
conreptatae
Abl.
conreptata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conreptatum
conreptata
Gen.
conreptati
conreptatorum
Dat.
conreptato
Acc.
conreptatum
conreptata
Voc.
conreptatum
conreptata
Abl.
conreptato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conreptandus
Gen.
conreptandi
Dat.
conreptando
Acc.
conreptandum
Voc.
conreptande
Abl.
conreptando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conreptanda
Gen.
conreptandae
Dat.
conreptandae
Acc.
conreptandam
Voc.
conreptanda
Abl.
conreptanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conreptandum
Gen.
conreptandi
Dat.
conreptando
Acc.
conreptandum
Voc.
conreptandum
Abl.
conreptando

Supines

accusative: conreptatum; ablative: conreptatu

Examples

Loading examples…