conlimito, conlimitare, conlimitavi, conlimitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= border upon; (w/DAT);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conlimito | conlimitamus |
| 2 | conlimitas | conlimitatis |
| 3 | conlimitat | conlimitant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conlimitare |
| active | perfect | conlimitavisse |
| passive | present | conlimitari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlimita | conlimitate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlimitato | conlimitatote |
| 3 | conlimitato | conlimitanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlimitare | conlimitamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlimitator | — |
| 3 | conlimitator | conlimitantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitatus | conlimitati |
| Gen. | conlimitati | conlimitatorum |
| Dat. | conlimitato | — |
| Acc. | conlimitatum | conlimitatos |
| Voc. | conlimitate | conlimitati |
| Abl. | conlimitato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitata | conlimitatae |
| Gen. | conlimitatae | conlimitatarum |
| Dat. | conlimitatae | — |
| Acc. | conlimitatam | conlimitatas |
| Voc. | conlimitata | conlimitatae |
| Abl. | conlimitata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitatum | conlimitata |
| Gen. | conlimitati | conlimitatorum |
| Dat. | conlimitato | — |
| Acc. | conlimitatum | conlimitata |
| Voc. | conlimitatum | conlimitata |
| Abl. | conlimitato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitandus | — |
| Gen. | conlimitandi | — |
| Dat. | conlimitando | — |
| Acc. | conlimitandum | — |
| Voc. | conlimitande | — |
| Abl. | conlimitando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitanda | — |
| Gen. | conlimitandae | — |
| Dat. | conlimitandae | — |
| Acc. | conlimitandam | — |
| Voc. | conlimitanda | — |
| Abl. | conlimitanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlimitandum | — |
| Gen. | conlimitandi | — |
| Dat. | conlimitando | — |
| Acc. | conlimitandum | — |
| Voc. | conlimitandum | — |
| Abl. | conlimitando | — |
Supines
accusative: conlimitatum; ablative: conlimitatu
Examples
Loading examples…
