conlectitius, conlectitia, conlectitium:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= obtained/collected from various quarters; gathered hastily without selection;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlectitius | conlectitii |
| Gen. | conlectitii | conlectitiorum |
| Dat. | conlectitio | — |
| Acc. | conlectitium | conlectitios |
| Voc. | conlectitie | conlectitii |
| Abl. | conlectitio | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlectitia | conlectitiae |
| Gen. | conlectitiae | conlectitiarum |
| Dat. | conlectitiae | — |
| Acc. | conlectitiam | conlectitias |
| Voc. | conlectitia | conlectitiae |
| Abl. | conlectitia | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlectitium | conlectitia |
| Gen. | conlectitii | conlectitiorum |
| Dat. | conlectitio | — |
| Acc. | conlectitium | conlectitia |
| Voc. | conlectitium | conlectitia |
| Abl. | conlectitio | — |
Examples
Loading examples…
