concarno, concarnare, concarnavi, concarnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
- Field:
- Religion
= incarnate, unite/clothe with flesh;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concarno | concarnamus |
| 2 | concarnas | concarnatis |
| 3 | concarnat | concarnant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | concarnare |
| active | perfect | concarnavisse |
| passive | present | concarnari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concarna | concarnate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concarnato | concarnatote |
| 3 | concarnato | concarnanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concarnare | concarnamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concarnator | — |
| 3 | concarnator | concarnantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnatus | concarnati |
| Gen. | concarnati | concarnatorum |
| Dat. | concarnato | — |
| Acc. | concarnatum | concarnatos |
| Voc. | concarnate | concarnati |
| Abl. | concarnato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnata | concarnatae |
| Gen. | concarnatae | concarnatarum |
| Dat. | concarnatae | — |
| Acc. | concarnatam | concarnatas |
| Voc. | concarnata | concarnatae |
| Abl. | concarnata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnatum | concarnata |
| Gen. | concarnati | concarnatorum |
| Dat. | concarnato | — |
| Acc. | concarnatum | concarnata |
| Voc. | concarnatum | concarnata |
| Abl. | concarnato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnandus | — |
| Gen. | concarnandi | — |
| Dat. | concarnando | — |
| Acc. | concarnandum | — |
| Voc. | concarnande | — |
| Abl. | concarnando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnanda | — |
| Gen. | concarnandae | — |
| Dat. | concarnandae | — |
| Acc. | concarnandam | — |
| Voc. | concarnanda | — |
| Abl. | concarnanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concarnandum | — |
| Gen. | concarnandi | — |
| Dat. | concarnando | — |
| Acc. | concarnandum | — |
| Voc. | concarnandum | — |
| Abl. | concarnando | — |
Supines
accusative: concarnatum; ablative: concarnatu
Examples
Loading examples…
