admonefacio, admonefacere, admonefeci, admonefactus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= admonish; warn; urge; call to duty;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | admonefacio | admonefacimus |
| 2 | admonefacis | admonefacitis |
| 3 | admonefacit | admonefaciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | admonefacere |
| active | perfect | admonefecisse |
| passive | present | admonefaci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | admoneface, admonefac | admonefacite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | admonefacito | admonefacitote |
| 3 | admonefacito | admonefacunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | admonefacere | admonefacimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | admonefacitor | — |
| 3 | admonefacitor | admonefacuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | admonefactus | admonefacti |
| Gen. | admonefacti | admonefactorum |
| Dat. | admonefacto | — |
| Acc. | admonefactum | admonefactos |
| Voc. | admonefacte | admonefacti |
| Abl. | admonefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | admonefacta | admonefactae |
| Gen. | admonefactae | admonefactarum |
| Dat. | admonefactae | — |
| Acc. | admonefactam | admonefactas |
| Voc. | admonefacta | admonefactae |
| Abl. | admonefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | admonefactum | admonefacta |
| Gen. | admonefacti | admonefactorum |
| Dat. | admonefacto | — |
| Acc. | admonefactum | admonefacta |
| Voc. | admonefactum | admonefacta |
| Abl. | admonefacto | — |
Supines
accusative: admonefactum; ablative: admonefactu
Examples
Loading examples…
