Logo
cointelligo, cointelligere, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Medieval
= understand; presume;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1cointelligocointelligimus
2cointelligiscointelligitis
3cointelligitcointelligunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcointelligere
passivepresentcointelligi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
cointellige
cointelligite
future
PersonSingularPlural
2
cointelligito
cointelligitote
3
cointelligito
cointelligunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
cointelligere
cointelligimini
future
PersonSingularPlural
2
cointelligitor
3
cointelligitor
cointelliguntor

Participles

Present Active Participle

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
cointelligentia
Acc.
cointelligens
cointelligentia
Voc.
cointelligentia

Examples

Loading examples…