abjuro, abjurare, abjuravi, abjuratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Field:
- Government
= repudiate (obligation or duty); deny on oath (falsely); abjure; perjure;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | abjuro | abjuramus |
| 2 | abjuras | abjuratis |
| 3 | abjurat | abjurant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | abjurare |
| active | perfect | abjuravisse |
| passive | present | abjurari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abjura | abjurate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abjurato | abjuratote |
| 3 | abjurato | abjuranto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abjurare | abjuramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abjurator | — |
| 3 | abjurator | abjurantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjuratus | abjurati |
| Gen. | abjurati | abjuratorum |
| Dat. | abjurato | — |
| Acc. | abjuratum | abjuratos |
| Voc. | abjurate | abjurati |
| Abl. | abjurato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjurata | abjuratae |
| Gen. | abjuratae | abjuratarum |
| Dat. | abjuratae | — |
| Acc. | abjuratam | abjuratas |
| Voc. | abjurata | abjuratae |
| Abl. | abjurata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjuratum | abjurata |
| Gen. | abjurati | abjuratorum |
| Dat. | abjurato | — |
| Acc. | abjuratum | abjurata |
| Voc. | abjuratum | abjurata |
| Abl. | abjurato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjurandus | — |
| Gen. | abjurandi | — |
| Dat. | abjurando | — |
| Acc. | abjurandum | — |
| Voc. | abjurande | — |
| Abl. | abjurando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjuranda | — |
| Gen. | abjurandae | — |
| Dat. | abjurandae | — |
| Acc. | abjurandam | — |
| Voc. | abjuranda | — |
| Abl. | abjuranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abjurandum | — |
| Gen. | abjurandi | — |
| Dat. | abjurando | — |
| Acc. | abjurandum | — |
| Voc. | abjurandum | — |
| Abl. | abjurando | — |
Supines
accusative: abjuratum; ablative: abjuratu
Examples
Loading examples…
