Logo
cognosco, cognoscere, cognovi, cognitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= become acquainted with/aware of; recognize; learn, find to be; inquire/examine;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1cognoscocognoscimus
2cognosciscognoscitis
3cognoscitcognoscunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcognoscere
activeperfectcognovisse
passivepresentcognosci

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
cognosce, cognosc
cognoscite
future
PersonSingularPlural
2
cognoscito
cognoscitote
3
cognoscito
cognoscunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
cognoscere
cognoscimini
future
PersonSingularPlural
2
cognoscitor
3
cognoscitor
cognoscuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
cognitus
cogniti
Gen.
cogniti
cognitorum
Dat.
cognito
Acc.
cognitum
cognitos
Voc.
cognite
cogniti
Abl.
cognito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
cognita
cognitae
Gen.
cognitae
cognitarum
Dat.
cognitae
Acc.
cognitam
cognitas
Voc.
cognita
cognitae
Abl.
cognita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
cognitum
cognita
Gen.
cogniti
cognitorum
Dat.
cognito
Acc.
cognitum
cognita
Voc.
cognitum
cognita
Abl.
cognito

Supines

accusative: cognitum; ablative: cognitu

Examples

Loading examples…