cognitus, cognita, cognitum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= known (from experience/carnally)), tried/proved; noted, acknowledged/recognized;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognitus | cogniti |
| Gen. | cogniti | cognitorum |
| Dat. | cognito | — |
| Acc. | cognitum | cognitos |
| Voc. | cognite | cogniti |
| Abl. | cognito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognita | cognitae |
| Gen. | cognitae | cognitarum |
| Dat. | cognitae | — |
| Acc. | cognitam | cognitas |
| Voc. | cognita | cognitae |
| Abl. | cognita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognitum | cognita |
| Gen. | cogniti | cognitorum |
| Dat. | cognito | — |
| Acc. | cognitum | cognita |
| Voc. | cognitum | cognita |
| Abl. | cognito | — |
Examples
Loading examples…
