Logo
coambulo, coambulare, coambulavi, coambulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= walk/go/travel with/together;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coambulocoambulamus
2coambulascoambulatis
3coambulatcoambulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoambulare
activeperfectcoambulavisse
passivepresentcoambulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coambula
coambulate
future
PersonSingularPlural
2
coambulato
coambulatote
3
coambulato
coambulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coambulare
coambulamini
future
PersonSingularPlural
2
coambulator
3
coambulator
coambulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coambulatus
coambulati
Gen.
coambulati
coambulatorum
Dat.
coambulato
Acc.
coambulatum
coambulatos
Voc.
coambulate
coambulati
Abl.
coambulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coambulata
coambulatae
Gen.
coambulatae
coambulatarum
Dat.
coambulatae
Acc.
coambulatam
coambulatas
Voc.
coambulata
coambulatae
Abl.
coambulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coambulatum
coambulata
Gen.
coambulati
coambulatorum
Dat.
coambulato
Acc.
coambulatum
coambulata
Voc.
coambulatum
coambulata
Abl.
coambulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coambulandus
Gen.
coambulandi
Dat.
coambulando
Acc.
coambulandum
Voc.
coambulande
Abl.
coambulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coambulanda
Gen.
coambulandae
Dat.
coambulandae
Acc.
coambulandam
Voc.
coambulanda
Abl.
coambulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coambulandum
Gen.
coambulandi
Dat.
coambulando
Acc.
coambulandum
Voc.
coambulandum
Abl.
coambulando

Supines

accusative: coambulatum; ablative: coambulatu

Examples

Loading examples…