Logo
coadjuto, coadjutare, coadjutavi, coadjutatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Medieval
= urge; help, assist;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coadjutocoadjutamus
2coadjutascoadjutatis
3coadjutatcoadjutant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoadjutare
activeperfectcoadjutavisse
passivepresentcoadjutari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coadjuta
coadjutate
future
PersonSingularPlural
2
coadjutato
coadjutatote
3
coadjutato
coadjutanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coadjutare
coadjutamini
future
PersonSingularPlural
2
coadjutator
3
coadjutator
coadjutantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coadjutatus
coadjutati
Gen.
coadjutati
coadjutatorum
Dat.
coadjutato
Acc.
coadjutatum
coadjutatos
Voc.
coadjutate
coadjutati
Abl.
coadjutato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coadjutata
coadjutatae
Gen.
coadjutatae
coadjutatarum
Dat.
coadjutatae
Acc.
coadjutatam
coadjutatas
Voc.
coadjutata
coadjutatae
Abl.
coadjutata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coadjutatum
coadjutata
Gen.
coadjutati
coadjutatorum
Dat.
coadjutato
Acc.
coadjutatum
coadjutata
Voc.
coadjutatum
coadjutata
Abl.
coadjutato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coadjutandus
Gen.
coadjutandi
Dat.
coadjutando
Acc.
coadjutandum
Voc.
coadjutande
Abl.
coadjutando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coadjutanda
Gen.
coadjutandae
Dat.
coadjutandae
Acc.
coadjutandam
Voc.
coadjutanda
Abl.
coadjutanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coadjutandum
Gen.
coadjutandi
Dat.
coadjutando
Acc.
coadjutandum
Voc.
coadjutandum
Abl.
coadjutando

Supines

accusative: coadjutatum; ablative: coadjutatu

Examples

Loading examples…