Logo
veto, vetare, vetavi, vetatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Age:
Late
Field:
Poetry
= forbid, prohibit; reject, veto; be an obstacle to; prevent;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1vetovetamus
2vetasvetatis
3vetatvetant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentvetare
activeperfectvetavisse
passivepresentvetari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
veta
vetate
future
PersonSingularPlural
2
vetato
vetatote
3
vetato
vetanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
vetare
vetamini
future
PersonSingularPlural
2
vetator
3
vetator
vetantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
vetatus
vetati
Gen.
vetati
vetatorum
Dat.
vetato
Acc.
vetatum
vetatos
Voc.
vetate
vetati
Abl.
vetato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
vetata
vetatae
Gen.
vetatae
vetatarum
Dat.
vetatae
Acc.
vetatam
vetatas
Voc.
vetata
vetatae
Abl.
vetata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
vetatum
vetata
Gen.
vetati
vetatorum
Dat.
vetato
Acc.
vetatum
vetata
Voc.
vetatum
vetata
Abl.
vetato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
vetandus
Gen.
vetandi
Dat.
vetando
Acc.
vetandum
Voc.
vetande
Abl.
vetando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
vetanda
Gen.
vetandae
Dat.
vetandae
Acc.
vetandam
Voc.
vetanda
Abl.
vetanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
vetandum
Gen.
vetandi
Dat.
vetando
Acc.
vetandum
Voc.
vetandum
Abl.
vetando

Supines

accusative: vetatum; ablative: vetatu

Examples

Loading examples…