succino, succinere, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Cassell's Latin Dictionary
= sing to, accompany; (in speech) chime in;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | succino | succinimus |
| 2 | succinis | succinitis |
| 3 | succinit | succinunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | succinere |
| passive | present | succini |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succine | succinite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succinito | succinitote |
| 3 | succinito | succinunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succinere | succinimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succinitor | — |
| 3 | succinitor | succinuntor |
Participles
Present Active Participle
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | — | succinentia |
| Acc. | succinens | succinentia |
| Voc. | — | succinentia |
Examples
Loading examples…
