frustro, frustrare, frustravi, frustratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Souter (Later Latin)
- Age:
- Later
= |reject; delay; rob/defraud/cheat; pretend; refute (argument); corrupt/falsify;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | frustro | frustramus |
| 2 | frustras | frustratis |
| 3 | frustrat | frustrant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | frustrare |
| active | perfect | frustravisse |
| passive | present | frustrari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustra | frustrate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustrato | frustratote |
| 3 | frustrato | frustranto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustrare | frustramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | frustrator | — |
| 3 | frustrator | frustrantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustratus | frustrati |
| Gen. | frustrati | frustratorum |
| Dat. | frustrato | — |
| Acc. | frustratum | frustratos |
| Voc. | frustrate | frustrati |
| Abl. | frustrato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrata | frustratae |
| Gen. | frustratae | frustratarum |
| Dat. | frustratae | — |
| Acc. | frustratam | frustratas |
| Voc. | frustrata | frustratae |
| Abl. | frustrata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustratum | frustrata |
| Gen. | frustrati | frustratorum |
| Dat. | frustrato | — |
| Acc. | frustratum | frustrata |
| Voc. | frustratum | frustrata |
| Abl. | frustrato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrandus | — |
| Gen. | frustrandi | — |
| Dat. | frustrando | — |
| Acc. | frustrandum | — |
| Voc. | frustrande | — |
| Abl. | frustrando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustranda | — |
| Gen. | frustrandae | — |
| Dat. | frustrandae | — |
| Acc. | frustrandam | — |
| Voc. | frustranda | — |
| Abl. | frustranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | frustrandum | — |
| Gen. | frustrandi | — |
| Dat. | frustrando | — |
| Acc. | frustrandum | — |
| Voc. | frustrandum | — |
| Abl. | frustrando | — |
Supines
accusative: frustratum; ablative: frustratu
Examples
Loading examples…
