disciplinatus, disciplinata, disciplinatum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Later
= disciplined; instructed/trained/learned/skillful; ordered; of good character;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disciplinatus | disciplinati |
| Gen. | disciplinati | disciplinatorum |
| Dat. | disciplinato | — |
| Acc. | disciplinatum | disciplinatos |
| Voc. | disciplinate | disciplinati |
| Abl. | disciplinato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disciplinata | disciplinatae |
| Gen. | disciplinatae | disciplinatarum |
| Dat. | disciplinatae | — |
| Acc. | disciplinatam | disciplinatas |
| Voc. | disciplinata | disciplinatae |
| Abl. | disciplinata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disciplinatum | disciplinata |
| Gen. | disciplinati | disciplinatorum |
| Dat. | disciplinato | — |
| Acc. | disciplinatum | disciplinata |
| Voc. | disciplinatum | disciplinata |
| Abl. | disciplinato | — |
Examples
Loading examples…
