concomitatus, concomitata, concomitatum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= accompanied, escorted;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concomitatus | concomitati |
| Gen. | concomitati | concomitatorum |
| Dat. | concomitato | — |
| Acc. | concomitatum | concomitatos |
| Voc. | concomitate | concomitati |
| Abl. | concomitato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concomitata | concomitatae |
| Gen. | concomitatae | concomitatarum |
| Dat. | concomitatae | — |
| Acc. | concomitatam | concomitatas |
| Voc. | concomitata | concomitatae |
| Abl. | concomitata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concomitatum | concomitata |
| Gen. | concomitati | concomitatorum |
| Dat. | concomitato | — |
| Acc. | concomitatum | concomitata |
| Voc. | concomitatum | concomitata |
| Abl. | concomitato | — |
Examples
Loading examples…
