comminativus, comminativa, comminativum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= threatening, menacing;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | comminativus | comminativi |
| Gen. | comminativi | comminativorum |
| Dat. | comminativo | — |
| Acc. | comminativum | comminativos |
| Voc. | comminative | comminativi |
| Abl. | comminativo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | comminativa | comminativae |
| Gen. | comminativae | comminativarum |
| Dat. | comminativae | — |
| Acc. | comminativam | comminativas |
| Voc. | comminativa | comminativae |
| Abl. | comminativa | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | comminativum | comminativa |
| Gen. | comminativi | comminativorum |
| Dat. | comminativo | — |
| Acc. | comminativum | comminativa |
| Voc. | comminativum | comminativa |
| Abl. | comminativo | — |
Examples
Loading examples…
