cognominor, cognominari, cognominatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
= be named/surnamed/called;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | cognominor | cognominamur |
| 2 | cognominaris | cognominamini |
| 3 | cognominatur | cognominantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | cognominari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | cognominare | cognominamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | cognominator | — |
| 3 | cognominator | cognominantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominatus | cognominati |
| Gen. | cognominati | cognominatorum |
| Dat. | cognominato | — |
| Acc. | cognominatum | cognominatos |
| Voc. | cognominate | cognominati |
| Abl. | cognominato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominata | cognominatae |
| Gen. | cognominatae | cognominatarum |
| Dat. | cognominatae | — |
| Acc. | cognominatam | cognominatas |
| Voc. | cognominata | cognominatae |
| Abl. | cognominata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominatum | cognominata |
| Gen. | cognominati | cognominatorum |
| Dat. | cognominato | — |
| Acc. | cognominatum | cognominata |
| Voc. | cognominatum | cognominata |
| Abl. | cognominato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominandus | — |
| Gen. | cognominandi | — |
| Dat. | cognominando | — |
| Acc. | cognominandum | — |
| Voc. | cognominande | — |
| Abl. | cognominando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominanda | — |
| Gen. | cognominandae | — |
| Dat. | cognominandae | — |
| Acc. | cognominandam | — |
| Voc. | cognominanda | — |
| Abl. | cognominanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | cognominandum | — |
| Gen. | cognominandi | — |
| Dat. | cognominando | — |
| Acc. | cognominandum | — |
| Voc. | cognominandum | — |
| Abl. | cognominando | — |
Supines
accusative: cognominatum; ablative: cognominatu
Examples
Loading examples…
