assuefio, assueferi, assuefactus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 3rd · Semideponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= be/become accustomed (to), be habituated; be trained; (assuefacio PASS);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | assuefio | assuefimus |
| 2 | assuefis | assuefitis |
| 3 | assuefit | assuefiunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | assuefieri |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | assuefactus | assuefacti |
| Gen. | assuefacti | assuefactorum |
| Dat. | assuefacto | — |
| Acc. | assuefactum | assuefactos |
| Voc. | assuefacte | assuefacti |
| Abl. | assuefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | assuefacta | assuefactae |
| Gen. | assuefactae | assuefactarum |
| Dat. | assuefactae | — |
| Acc. | assuefactam | assuefactas |
| Voc. | assuefacta | assuefactae |
| Abl. | assuefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | assuefactum | assuefacta |
| Gen. | assuefacti | assuefactorum |
| Dat. | assuefacto | — |
| Acc. | assuefactum | assuefacta |
| Voc. | assuefactum | assuefacta |
| Abl. | assuefacto | — |
Supines
accusative: assuefactum; ablative: assuefactu
Examples
Loading examples…
