-, -, collibui, collibitus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Impersonal
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= it pleases/is very agreeable; (IMPERS PERFDEF perfect form has present sense);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | collibui | collibuimus |
| 2 | collibuisti | collibuistis |
| 3 | collibuit | collibuerunt, collibuere |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | perfect | collibuisse |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | collibitus | collibiti |
| Gen. | collibiti | collibitorum |
| Dat. | collibito | — |
| Acc. | collibitum | collibitos |
| Voc. | collibite | collibiti |
| Abl. | collibito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | collibita | collibitae |
| Gen. | collibitae | collibitarum |
| Dat. | collibitae | — |
| Acc. | collibitam | collibitas |
| Voc. | collibita | collibitae |
| Abl. | collibita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | collibitum | collibita |
| Gen. | collibiti | collibitorum |
| Dat. | collibito | — |
| Acc. | collibitum | collibita |
| Voc. | collibitum | collibita |
| Abl. | collibito | — |
Supines
accusative: collibitum; ablative: collibitu
Examples
No examples.
