gentilitius, gentilitia, gentilitium:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Lewis & Short
= of or belonging to a particular Roman gens; tribal, national;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilitius | gentilitii |
| Gen. | gentilitii | gentilitiorum |
| Dat. | gentilitio | — |
| Acc. | gentilitium | gentilitios |
| Voc. | gentilitie | gentilitii |
| Abl. | gentilitio | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilitia | gentilitiae |
| Gen. | gentilitiae | gentilitiarum |
| Dat. | gentilitiae | — |
| Acc. | gentilitiam | gentilitias |
| Voc. | gentilitia | gentilitiae |
| Abl. | gentilitia | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | gentilitium | gentilitia |
| Gen. | gentilitii | gentilitiorum |
| Dat. | gentilitio | — |
| Acc. | gentilitium | gentilitia |
| Voc. | gentilitium | gentilitia |
| Abl. | gentilitio | — |
Examples
Loading examples…
