deisatus, deisata, deisatum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Inscription
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= having divine ancestor, of divine lineage; descended from a god;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | deisatus | deisati |
| Gen. | deisati | deisatorum |
| Dat. | deisato | — |
| Acc. | deisatum | deisatos |
| Voc. | deisate | deisati |
| Abl. | deisato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | deisata | deisatae |
| Gen. | deisatae | deisatarum |
| Dat. | deisatae | — |
| Acc. | deisatam | deisatas |
| Voc. | deisata | deisatae |
| Abl. | deisata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | deisatum | deisata |
| Gen. | deisati | deisatorum |
| Dat. | deisato | — |
| Acc. | deisatum | deisata |
| Voc. | deisatum | deisata |
| Abl. | deisato | — |
Examples
Loading examples…
