Logo
defrico, defricare, defricui, defricatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= rub hard/thoroughly; (ointment); rub down (person/beast); scour/rub off;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1defricodefricamus
2defricasdefricatis
3defricatdefricant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdefricare
activeperfectdefricuisse
passivepresentdefricari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
defrica
defricate
future
PersonSingularPlural
2
defricato
defricatote
3
defricato
defricanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
defricare
defricamini
future
PersonSingularPlural
2
defricator
3
defricator
defricantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
defricatus
defricati
Gen.
defricati
defricatorum
Dat.
defricato
Acc.
defricatum
defricatos
Voc.
defricate
defricati
Abl.
defricato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
defricata
defricatae
Gen.
defricatae
defricatarum
Dat.
defricatae
Acc.
defricatam
defricatas
Voc.
defricata
defricatae
Abl.
defricata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
defricatum
defricata
Gen.
defricati
defricatorum
Dat.
defricato
Acc.
defricatum
defricata
Voc.
defricatum
defricata
Abl.
defricato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
defricandus
Gen.
defricandi
Dat.
defricando
Acc.
defricandum
Voc.
defricande
Abl.
defricando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
defricanda
Gen.
defricandae
Dat.
defricandae
Acc.
defricandam
Voc.
defricanda
Abl.
defricanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
defricandum
Gen.
defricandi
Dat.
defricando
Acc.
defricandum
Voc.
defricandum
Abl.
defricando

Supines

accusative: defricatum; ablative: defricatu

Examples

Loading examples…