consuefacio, consuefacere, consuefeci, consuefactus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= accustom, acclimate, make used to, habituate, inure;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | consuefacio | consuefacimus |
| 2 | consuefacis | consuefacitis |
| 3 | consuefacit | consuefaciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | consuefacere |
| active | perfect | consuefecisse |
| passive | present | consuefaci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consueface, consuefac | consuefacite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consuefacito | consuefacitote |
| 3 | consuefacito | consuefacunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consuefacere | consuefacimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consuefacitor | — |
| 3 | consuefacitor | consuefacuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consuefactus | consuefacti |
| Gen. | consuefacti | consuefactorum |
| Dat. | consuefacto | — |
| Acc. | consuefactum | consuefactos |
| Voc. | consuefacte | consuefacti |
| Abl. | consuefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consuefacta | consuefactae |
| Gen. | consuefactae | consuefactarum |
| Dat. | consuefactae | — |
| Acc. | consuefactam | consuefactas |
| Voc. | consuefacta | consuefactae |
| Abl. | consuefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consuefactum | consuefacta |
| Gen. | consuefacti | consuefactorum |
| Dat. | consuefacto | — |
| Acc. | consuefactum | consuefacta |
| Voc. | consuefactum | consuefacta |
| Abl. | consuefacto | — |
Supines
accusative: consuefactum; ablative: consuefactu
Examples
Loading examples…
